De doop

Nadat de hele familie zich had klaargemaakt (in 2 uur, viel niet tegen!) vertrokken we naar de kerk in Bicutan, een uurtje rijden van hier. De hoofdmis begon om 10.00 uur en wij waren om 11.00 uur aan de beurt. Zo'n mis is een hele beproeving want hier hebben de kerken alleen een dak en zijn verder open en dus bloedheet. We kregen een hele lange uitleg over het hoe- en waarom van de doop en we begrepen al niet waar de pastoor bleef. Na drie kwartier kwam hij eindelijk aanzetten, hij moest eerst nog eten...De jongens zijn beide peetoom van Kendrick (samen met nog 10 anderen Peetoom in de Filippijnen betekent eigenlijk sponsor) dus zij hadden een prominente rol in de mis. Na de nodige foto's vertrok het hele gezelschap (zo'n 80 man) naar het feest in een nabijgelegen ruimte, een mooie locatie aan het water. Tja en hoe gaat dat op een Filipijns feest, er wordt eerst en vooral goed gegeten daarna volgt de babytaart ( net zoiets als bruidstaart) en dan volgt uiteraard de karaoke. Het afscheid deze middag was voor langere tijd want de familie uit Angono zien we komende week niet meer.
Op de terugweg naar huis zijn we met Miguel even langs de huisarts gereden, want hij heeft allergische reacties op de muggenbeten hier. Omdat het belangrijk is dat ze niet gaan ontsteken zit hij aan de antibiotica. Hij mag ook een paar dagen niet zwemmen en dat is balen want morgenochtend vliegen we naar Boracay, een eiland op een uurtje vliegen van Manilla. Na alle indrukken en familiebezieken van de afgelopen weken gaan we een weekje bijtanken op het strand. Nu naar hopen dat de zon daar wel schijnt..